Skoki przez przeszkody jako dyscyplina jeździecka, cieszą się nieustannym zainteresowaniem niezmiennie przyciągając widzów. Jednakże, najczęściej, mają oni okazję oglądać skoki przez przeszkody w jej standardowej, olimpijskiej wersji. W tej konkurencji, koń i jeździec pokonują od 8 do 15 zróżnicowanych przeszkód, w ustalonej, określonej kolejności, starając się zrobić jak najmniejszą liczbę błędów (zrzutek). O zwycięstwie decyduje liczba punktów karnych lub w przypadku zawodników z taką samą ich liczbą (albo ich brakiem), o wygranej lub wyższym miejscu decyduje lepszy czas przejazdu. Ale warto wiedzieć, że skoki przez przeszkody rozgrywane są również w wielu innych, równie ciekawych i emocjonujących dla widzów formułach i zasadach. Te odmiany konkursowe pozwalają na uniknięcie monotonii w konkurencjach skokowych, a tym samym na ich uatrakcyjnienie. Wśród nich należy wymienić:
Formułą jest bardzo zbliżony do konkursu standardowego, z tym jednak, że o miejscu w klasyfikacji decyduje nie tyle czas, co liczba punktów karnych zgromadzonych podczas przejazdu. Czas jest podawany jedynie jako limit. W przypadku zawodników z taką samą liczbą punktów karnych obaj zajmują te same miejsca - ex aequo. Jedynie w przypadku wyłonienia zwycięzcy przeprowadza się rozgrywkę na zasadach konkursu standardowego albo losowania miejsc.
Tu, w jego przebiegu, wszelkie popełnione błędy przeliczane są na karne sekundy, które dodawane są do rzeczywistego czasu przejazdu zawodnika. Dopiero ten czas, brany jest pod uwagę do ostatecznej klasyfikacji. W przypadku nieposłuszeństwa konia, o tyle wydłuża się czas przejazdu jeźdźca. Odmianą konkurencji szybkościowej jest tzw. konkurs myśliwski. Jego trasa przeważnie jest kręta, z różnorodnymi, alternatywnymi przeszkodami, które dają zawodnikowi możliwość skrócenia trasy przejazdu, ale kosztem i ryzykiem pokonania trudniejszej, bardziej wymagającej przeszkody. Często wykorzystuje się tu przeszkody naturalne, jak: bankiety, zeskoki, rowy, itp. Co ciekawe nie wyznacza się trasy przebiegu, jedynie strzałkami oznacza się na planie parkuru, kierunek pokonywania danej przeszkody.
Zawodnik, na tym samym koniu, wykonuje dwa nawroty na torze. Oba nawroty mogą być takie same lub różnić się konfiguracją. W drugim nawrocie uczestniczą wszyscy, którzy przejechali bezbłędnie nawrót pierwszy, oraz Ci, którzy ukończyli nawrót pierwszy, lub też ich część (nie mniej niż 25%) z niewielkimi błędami. O zwycięstwie decyduje mniejsza liczba punktów karnych i czas przejazdu.
 |
 |
Odbywa się w dwóch fazach. Pierwsza z nich kończy metą po przejechaniu 7-9 przeszkód. Linia mety jest jednocześnie linią startu kolejnej fazy z 4-6 przeszkodami. Do drugiej fazy ruszają jednak ci zawodnicy, którzy pierwszą z nich przejechali bezbłędnie i zmieścili się w wyznaczonym limicie czasowym. Dla dodatkowego uatrakcyjnienia konkurencji, każda z faz może odbywać się według ustalonych wcześniej zasad: standardowej, szybkościowej, dokładności, itp.
Rozgrywany jest na czas, na ponumerowanych przeszkodach o średniej wysokości. Przebieg kończy popełnienie pierwszego błędu i obojętnym jest czy będzie to: zrzutka, upadek czy nieposłuszeństwo.
W trakcie tej formuły zawodnik nie jest eliminowany po pierwszym błędzie. Każdy startujący ma limit czasu 60 lub 90 sekund (w zawodach halowych zwykle jest to 45 sek.) Za każdą czysto pokonaną przeszkodę jeździec otrzymuje 2 pkt, a za przeszkodę skoczoną lecz strąconą - 1 pkt. Nieposłuszeństwo karane jest stratą czasową, a kolejne z nich lub upadek powoduje eliminację z konkursu. Zwycięzcą zostaje ten, kto w ustalonym limicie czasu zdobył jak największą liczbę punktów.
W konkursie rywalizują ze sobą pary zawodników, którzy uzyskali do niego kwalifikacje w oddzielnym konkursie. W konkursie zasadniczym, obaj startują równolegle, na dwóch jednakowych torach przeszkód. Wjazd na tor przeciwnika i zakłócenie jego toru jazdy powoduje eliminację. Zwycięzca każdej potyczki w parach przechodzi do kolejnej rundy, itd. Aż do wyłonienia dwóch finalistów, którzy w bezpośredniej rywalizacji ze sobą wyłonią ostatecznego zwycięzcę konkursu.
Jest to widowiskowa konkurencja polegająca na pokonywaniu coraz wyższych przeszkód, od minimalnych 140 cm, do ponad dwumetrowych murów. Warto wiedzieć, że rekord wysokości skoku w tej konkurencji wynosi aż 247 cm!
Jak nazwa wskazuje, konkurencja ta dotyczy zespołów. Najczęściej są to 2-3 osobowe teamy, których członkowie starują jeden po drugim, a do klasyfikacji ostatecznej liczy się łączny czas wszystkich zawodników. Wyeliminowanie jednego zawodnika na skutek upadku czy poprzez odmowę skoku przez konia skutkuje dyskwalifikacją całego zespołu.
 |
 |
To konkurencja skoków przez przeszkody o wzrastającym stopniu trudności. Rozgrywa się ją na: 6, 8 lub 10 przeszkodach, wśród których, jedną z nich „joker”. To przeszkoda specjalna – dużo trudniejsza ale za to specjalnie punktowana. Zrzutka wybranego przez jeźdźca Jokera powoduje utratę 200 punktów. Upadek kończy przebieg, ale dotychczasowe zdobyte punkty nie przepadają. Z kolei nieposłuszeństwo konia powoduje stratę czasu i odebranie punktów.
Konkurencję rozgrywa się na placu z 6, 8 lub 10 przeszkodami. Narastająca trudność wiąże się z wysokością przeszkód i ich umieszczeniem na torze. Za każdą czysto pokonaną przeszkodę zawodnik otrzymuje wzrastającą liczbę punktów, odpowiednio: za pierwszą – 1 pkt, za drugą – 2 pkt, itd… Za strąconą przeszkodę punktów się nie przyznaje. Jako ostatnią, jeździec może wybrać (najwyżej) punktowaną przeszkodę lub jokera – o dwukrotnie wyższej wartości punktowej od ostatniej z ustawionych. Jednak w wypadku strącenia jokera, nie dość, że zawodnik nie otrzymuje za nią punktów, to jej wartość jest odejmowana od jego dotychczasowego dorobku.
Rozstawione na placu konkursowym przeszkody, oznaczone są tabliczkami oznaczającymi liczbę punktów przyznawaną za pokonanie każdej z nich. Im trudniejsza przeszkoda, tym więcej punktów można za nią zdobyć. Jednakże każdą z przeszkód można zaliczać co najwyżej dwukrotnie. Przeszkody są tak skonstruowane aby możliwe było ich pokonanie z obu stron, przy czym, zawodnik sam decyduje w jakiej kolejności będzie je zaliczać. Strącona przeszkoda nie jest w trakcie przejazdu odbudowywana, co powoduje brak możliwości ponownego uzyskania na niej punktów. Na parkurze umieszcza się również przeszkodę - jokera o wartości 200 pkt. Jego zrzutka jednak, skutkuje utratą wymienionej wartości. O zwycięstwie zawodnika decyduje największa zdobycz punktowa w wyznaczonym limicie czasowym. Upadek kończy przebieg ale zdobyte wcześniej punkty nie przepadają.
Konkursy specjalne często organizowane są w trakcie zawodów specjalnych, targów czy pokazów. Dobrym tego przykładem są cykliczne, prestiżowe w świecie jeździeckim Cavaliady. W ich ramach na przykład rozgrywano rzadziej spotykane odmiany konkursów skoków:
Speed&Music to szybkie przejazdy do dynamicznego rytmu muzyki, serwowanego przez DJ-ów, w czasie którego zawodnicy mają za zadanie pokonanie parkuru z rozstawionymi przeszkodami o sporym stopniu trudności. W punktacji, każdą z zrzutek, przeliczano na dodatkowy czas, który wliczano do ostatecznego czasu przejazdu.
To kolejny z nietypowych konkursów, w czasie którego rywalizują ze sobą panie i panowie.
Jest to oddzielna konkurencja skierowana do najmłodszych, w czasie której dzieci rywalizują ze sobą na kucach. Konkurencja dzielona jest na dwie kategorie: mini i midi. Różni je od siebie wzrost kuców, a tym samym wysokość dobieranych do tego wzrostu przeszkód. Zawody dla najmłodszych mają za zadanie propagowanie jeździectwa wśród najmłodszych i wspomaganie rozwoju młodych talentów.
Zainteresowany ofertą
lub masz pytania ?
Skorzystaj z naszego formularza
