O Złotą Odznakę Jeździecką mogą się ubiegać jeźdźcy, którzy ukończyli 15 rok życia i - już od minimum roku - posiadają Srebrną Odznakę Jeździecką.
Przygotowanie do egzaminu na złotą odznakę PZJ
Jeszcze do niedawna posiadanie złotej odznaki było koniecznym warunkiem przystąpienia do egzaminu wstępnego na kurs instruktorów sportu PZJ. Kłopot z tym, że nie wszyscy zdający byli zainteresowani kursem instruktorskim, jak i nie wszyscy wiązali swoją przyszłość ze szkoleniem kolejnych adeptów, stąd potencjalne zainteresowanie zdobyciem tej najcenniejszej odznaki z roku na rok spadało. Dopiero po zniesieniu tego nieżyciowego przepisu, Złota Odznaka Jeździecka ponownie wróciła „do łask”.
Przygotowanie do Złotej Odznaki Jeździeckiej
Tak jak wspominaliśmy przy odznace brązowej, nasza stadnina nie prowadzi egzaminów na wspomniane wyróżnienia, ale przygotowujemy – z powodzeniem! - naszych adeptów do ich zdobywania, zarówno pod względem teoretycznym jak i praktycznym.
Teoretyczna część Złotej Odznaki Jeździeckiej obejmuje rozbudowany obszar zagadnień z Brązowej i Srebrnej Odznaki Jeździeckiej. Dotyczy to m. in.: sporej wiedzy na temat pielęgnacji, żywienia i zdrowia koni; teorii jazdy konnej; opisu stosowanej pomocy w czasie wykonywania poszczególnych ćwiczeń; znajomości figur na ujeżdżalni i rodzaju chodów koni; teoretycznych podstaw skoków przez przeszkody; zasad bezpiecznej jazdy w terenie oraz udzielania pierwszej pomocy. W obszarze teoretycznym znalazły się również zagadnienia z teorii sportu i historii jeździectwa
Część praktyczna do Złotej Odznaki Jeździeckiej składa się z trzech obszarów, które obejmują: opiekę stajenną, próbę ujeżdżeniową i próbę skokową.
Opieka stajenna dotyczy działań z zakresu:
- wyprowadzenia konia do przeglądu,
- znajomości i prawidłowego użycia sprzętu do pielęgnacji zwierzęcia,
- czyszczenia jego okrywy i pielęgnacji kopyt,
- siodłania, kiełznania i dopasowywania rzędu wraz z pełną znajomością nazewnictwa.
Złota odznaka PZJ
Dopiero zaliczenie tej części jest warunkiem przystąpienia do próby ujeżdżeniowej.
W czasie próby ujeżdżeniowej zdającego obowiązują elementy ujeżdżenia – co ważne, bez z góry narzuconego programu - jak: stęp swobodny, stęp pośredni, kłus roboczy, kłus pośredni, galop roboczy, kontrgalop, ustępowanie od łydki z głową do ściany w stępie i w kłusie, ciągi i trawers, które należy zaprezentować w czasie piętnastu minut przeznaczonych na tą próbę. W jej trakcie sędziowie oceniają wspomniane elementy jak i prawidłowy dosiad, a także pracę z koniem zgodną z zasadami wykładanej teorii jazdy. Niezaliczenie części ujeżdżeniowej dyskwalifikuje uczestnika z kolejnej próby – skokowej. Z części ujeżdżeniowqej mogą być zwolnieni zawodnicy, którzy posiadają aktualną II klasę sportową w ujeżdżeniu lub w WKKW
Ostatnia część egzaminu - skokowa, polega na zaliczeniu parkuru z siedmioma przeszkodami, w tym jednego dwuczłonowego szeregu. Wysokość przeszkód tej próby wynosi 100 cm, a ich maksymalna szerokość to 110 cm (dla kuców odpowiednio: 90 i 100 cm). Oprócz zaliczenia przejazdu, w jego trakcie oceniany jest dosiad, oddziaływanie jeźdźca na konia, wyczucie tempa i dystansu, a także sam sposób pokonywania przeszkód. Upadek z kona lub trzecie nieposłuszeństwo zwierzęcia eliminują z egzaminu. W razie niepowodzenia, niezaliczony egzamin lub jego część może być powtórzony w kolejnym, dogodnym dla zdającego, terminie. Jednakże w przypadku powtórnego niezaliczenia ubiegający się o Złotą Odznakę Jeździecką zobowiązany jest do powtórnego zdania całości egzaminu.
Złota Odznaka Jeździecka daje podstawy do ubiegania się o przyjęcie na kurs instruktorów sportu PZJ.